-
1 ἐπισκήπτω
ἐπι-σκήπτω, u. ἐπι-σκηρίπτω, (1) darauf stemmen, darauf lasten od. wuchten lassen, daraufwerfen; ἐπέσκηψε Πέρσαις πολέμους διέπειν, verhängte über sie. Dah. j-m auferlegen, auftragen, befehlen oder dringend, bittweise, ans Herz legen; ἐπισκήπτω σε τάδε, ich bitte dich darum; bes. von den Wünschen u. Verfügungen Sterbender; μέμνησϑε τὰ ἐπέσκηψε Πέρσῃσι τελευτῶν τὸν βίον μὴ πειρωμένοισι ἀνακτᾶσϑαι τὴν ἀρχήν, was er den Persern anwünschte, wenn sie nicht versuchten; auch mit Schwurformeln, ἔπισκήπτω ὑμῖν πρὸς ϑεῶν, wie beschwören; ἐπισκήπτουσιν ὑμῖν πρὸς τῶν ὅρκων μηδὲν νεωτερίζειν, sie beschwören euch bei den Eiden. (2) sich worauf stützen, sich worauf berufen; sich auflehnen gegen einen, bes. in der attischen Gerichtssprache Klage führen, gegen falsches Zeugnis; οὐδ' ᾗ τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν ἐπεσκήψατο (sc. μαρτυρίᾳ), er brachte keine Anklage des falschen Zeugnisses gegen seine Aussage vor; wegen Mordes Klage erheben. Pass., αἰτίαν πρὸς τῆς ϑανούσης τῆςδ' ἐπεσκήπτου μόρων, du wirst beschuldigt, Schuld zu haben. (3) intr., mit Gewalt darauf niederstürzen, dagegen hervorbrechen -
2 ἐπισκήπτω
Aἐπέσκηφα D.L.1.117
:— make to lean upon, ἐς δὲ παῖδ' ἐμὸν Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν θεσφάτων made it fall upon him, A.Pers. 740(troch.); ἐ. χάριν τινί impose it upon, S.Aj. 566.2. intr., fall upon, like lightning, πρᾶγμα δεῦρ' ἐπέσκηψεν it came to this point, A.Eu. 482; νόσος ἐπέσκηψεν πολλή (v.l. ἐν-) Plu.Thes.15; ᾧἂν ἔρως ἐπισκήψῃ Id.2.767d
, cf. 701c;αὐτῷ ὁ θάνατος Philum.Ven.31.3
.II. lay it upon one to do a thing, c. dat. pers. et inf., μοῖρ' ἐπέσκηψεΠέρσαις πολέμους διέπειν A.Pers. 103
(lyr.), cf.S.OT 252: folld. by imper., ib. 1446: less freq. c.acc. et inf., E.Alc. 365; τοῖσι πλησιοχώροισιἐ. κελεύοντας προπέμπειν Hdt.4.33
: inf. can freq. be supplied, τοσοῦτον δή σ' ἐπισκήπτω (sc. ποιεῖν ) thus much I command thee to do, S.Tr. 1221; so : pers. is freq. omitted, ἐ. (sc. ὑμῖν)τὸν.. φόνον ἐκπρήξασθαι Hdt.7.158
; βάξιςἐπισκήπτουσα.. ἔξω δόμων.. ὠθεῖν ἐμέ A.Pr. 664
; ἐπέσκηψε.. εἶρξαι , cf. Antipho 1.1; alsoἐ. περί τινος E.IT 1077
.2. esp. conjure a person to do a thing, ὑμῖν τάδε ἐπισκήπτω.. μὴ περιιδεῖν Hdt.3.65;τινὶ πρὸς τῶν θεῶν And.1.32
; κλαίοντας, ίκετεύοντας.. έπισκήπτονταςμηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν Aeschin.3.157
, cf. Th.2.73, etc.; of the curses or orders of dying persons, μέμνησθε τὰἐπέσκηψε Πέρσῃσι.., μὴ πειρωμένοισι Hdt.3.73
, cf. Lys.13.92, D.28.15, 36.32.3. γᾷ ἐπισκήπτων χέρα resting hand on earth, i.e. calling earth to witness, B.7.41: abs.,γᾷ -σκήπτων πιφαύσκω Id.5.42
.III. as [dialect] Att. law-term, generally in [voice] Med., denounce a person, so as to begin a prosecution for perjury (cf.ἐπίσκηψις 11
), διεμαρτύρησε οὑτοσί.. · ἐπισκηψαμένων δ' ἡμῶν.. ἡ.. δίκη τῶν ψευδομαρτυριῶν εἰσῄει, i.e.a διαμαρτυρία was entered..: we replied by an ἐπίσκηψις.. , and the action for false witness was brought on, Is.5.17; in full,ἐ. τινὶ ψευδομαρτυριῶν D.29.7
; ᾗ (sc. τῇ θεῷ) οὐδὲ ψ. θέμις ἐστὶν ἐ. Aeschin.1.130;ἐ. ταῖς μαρτυρίαις D.47.1
, cf. Is.3.11; ἐ. [τῇ μαρτυρίᾳ] ὡς ψευδεῖ οὔσῃ denounce it as false, Din.1.52:—also in [voice] Act., Pl.Tht. 145ccodd., Jul. Or.6.186b:—hence [voice] Pass., : generally, πρὸς τῆς θανούσης.. ἐπεσκήπτου wast denounced, accused, S.Ant. 1313:—so in [voice] Act., blame,τινί Jul.Or.7.239a
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπισκήπτω
-
3 ἐπι-σκήπτω
ἐπι-σκήπτω, 1) darauf stämmen, darauf lasten od. wuchten lassen, daraufwerfen, ἐς δὲ παῖδ' ἐμὸν Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν ϑεσφάτων Aesch. Pers. 726; ἐπέσκηψε Πέρσαις πολέμους διέπειν, verhängte über sie, 104. Dah. Jemandem auferlegen, auftragen, befehlen oder dringend, bittweise, ans Herz legen, βάξις ἦλϑεν Ἰνάχῳ σαφῶς ἐπισκήπτουσα καὶ μ υϑουμένη Aesch. Prom. 667; ὑμῖν πάντα ταῦτ' ἐπισκήπτω τελεῖν Soph. O. R. 252; ὑμῖν κοινὴν τήνδ' ἐπισκ. χάριν Ai. 563; πόλει καὶ σοὶ ταῦτα Eur. Phoen. 781, mit doppeltem acc., ἐπισκήπτω σε τάδε, ich bitte dich darum, I. T. 683, wie τοσοῦτον δή σ' ἐπισκήπτω Soph. Tr. 1211; mit dem acc. der Person u. folgdm inf., wie κελεύειν Eur. Alc. 372; vgl. Her. 4, 33; in Prosa bes. von den Wünschen u. Verfügungen Sterbender, ὑμῖν τάδε ἐπισκήπτω, τοὺς ϑεοὺς ἐπικαλέων μὴ περιϊδεῖν Her. 3, 65, vgl. 7, 158; μέμνησϑε τὰ ἐπέσκηψε Πέρσῃσι τελευτῶν τὸν βίον μὴ πειρωμένοισι ἀνακτᾶσϑαι τὴν ἀρχήν, was er den Persern anwünschte, wenn sie nicht versuchten, 3, 73; ἐπισκήψαντος τοῦ πατρὸς ἐπεξελϑεῖν τοῖς φονεῦσι Antiph. 1, 1; αὐτοῖς μηδένα ἐάσειν Is. 9, 19; Lys. 13, 4. 41; ἃ οἱ πατέρες ἡμῖν ἐπέσκηπτον ἀπαγγέλλειν Plat. Menez. 246 c; auch mit Schwurformeln, ἔπισκήπτω ὑμῖν πρὸς ϑεῶν Andoc. 1, 32, wie beschwören; so abdt Aesch. κλαίοντας, ἱκετεύοντας –, ἐπισκήπτοντας μηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν 3, 157; ἐπισκήπτουσιν ὑμῖν πρὸς τῶν ὅρκων μηδὲν νεωτερίζειν, sie beschwören euch bei den Eiden, Thuc. 2, 73; 3, 59; ϑεοὺς καὶ δαίμονας D. Hal. 10, 11; τὶ περί τινος, Luc. D. M. 13, 2; διὰ γραμμάτων Plut. Them. 9. – 2) med. sich worauf stützen, sich worauf berufen, μάρτυρι Dem. 34, 28, wo Becker das simplex σκήπτει hergestellt hat; – sich auflehnen gegen Einen, bes. in der attischen Gerichtssprache Klage führen, gegen falsches Zeugniß, μαρτυρίᾳ Is. 3, 11; τοῖς μεμαρτυρηκοσι ib. 66; τούτοις οὐκ ἐπεσκήψατο δηλονότι τἀληϑῆ μεμαρτυρηκότας εἰδώς Dem. 29, 33; ἐπισκήπτεσϑαι ὅλῃ τῇ μαρτυρίᾳ καὶ μέρει Plat. Legg. XI, 937 b, der auch pass. sagt ἐὰν ἐπισκηφϑῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι, ibid.; Dem. abdt οὐδ' ᾗ τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν ἐπεσκήψατο (sc. μαρτυρίᾳ), er brachte keine Anklage des falschen Zeugnisses gegen seine Aussage vor, 29, 7; wegen Mordes Klage erheben, ἐπεξιέναι καὶ ἐπισκήπτεσϑαι φόνου τῷ πατρί Plat. Euthyphr. 9 a; – ὁ ἐπιβουληϑεὶς οὐκ ἐτόλμησε ἐπισκήψασϑαι εἰς ὑμᾶς Lys. 3, 39. So auch im act., Plat. Theaet. 145 c. – Pass., wie bei Plat. oben, Soph. αἰτίαν πρὸς τῆς ϑανούσης τῆςδ' ἐπεσκήπτου μόρων Ant. 1297, du wirst beschuldigt, Schuld zu haben. – 3) intr., mit Gewalt darauf niederstürzen, dagegen hervorbrechen, ἐπεὶ δὲ πρᾶγμα δεῦρ' ἐπέσκηψεν τόδε Aesch. Eum. 460; Sp.; νόσος ἐπέσκηψε Plut. Thes. 15.
-
4 προ-τρέπω
προ-τρέπω, vorwärts wenden, hinwenden, hinkehren; τίς σ' ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει; wer bringt dich in diesen Zwang? Soph. El. 1184, vgl. ὃς πάντας ἐς πέδον κάρα νεῠσαι φόβῳ προὔτρεψεν, Ant. 270. – Gew. im med. sich vorwärts-, hinwenden, hingehen, προτρέπ οντο μελαινάων ἐπὶ νηῶν, Il. 5, 700, ὅτ' ἂν (ἠέλιος) ἂψ ἐπὶ γαῖαν ἀπ' οὐρανόϑεν προτράπηται, Od. 11, 18. 12, 381, u. übtr., ἔϑελον δ' ἄχεϊ προτραπέσϑαι, Il. 6, 336, sich zur Trauer hinwenden, sich der Trauer überlassen; auch wie das act., προτρέψεταί με Ζεὺς γεγωνῆσαι τάδε, Aesch. Prom. 992; u. Soph., σὺ γάρ μ' ἄκοντα προὐτρέψω λέγειν, du fordertest mich auf, vermochtest mich zu sprechen, O. R. 358; vgl. σοί γ' ἐπισκήπτω τε καὶ προτρέψομαι, 1446, wo es der Schol. durch αἰτήσομαι erklärt. – Jemanden wozu anregen, ermuntern, ihn aufmerksam od. neugierig auf Etwas machen, τινά τι, z. B. τὰ κατὰ τὸν Τέλλον προετρέψατο ὁ Σόλων τὸν Κροῖσον, Her. 1, 31; vgl. τὸν ταῠϑ' ἡμᾶς προτρέποντα, Plat. Crit. 408 e; εἰς φιλοσοφίαν, Euthyd. 274 e Prot. 348 c; τὸ μειράκιον ἐπὶ φιλοσοφίαν προτρέπω, Euthyd. 307 a, u. öfter; auch c. inf., ὁ καλῶς προτρέπων ἐρᾶν, Conv. 181 a, wie προτρέπειν τὰ δέοντα ποιεῖν ὑμᾶς, Dem. 2, 3; τοὺς δικαστὰς ὀργίζεσϑαι, Aeschin. 2, 3, u. med., προτρέψασϑε τὰ τῶν νέων ζηλώματα εἰς ἀρετήν, 1, 191; προτρέπονται αὐτοὺς ζῆν, Arist. eth. 10, 1, 4; πρὸς ἀρετῆς ἐπιτηδεύματα προτρέπεσϑαι τοὺς πολίτας, Plat. Legg. IV, 711 b; u. Sp., wie Pol. 2, 22, 2 u. öfter; προτραπεὶς ἔγνων, Luc. Icarom. 29.
-
5 επικαλεω
тж. med.1) звать, взывать (к), призывать(θεόν Her.; med., θεούς Xen., Plat.; Διοσκούρους Arst.)
ἐ. τέν θεόν τινι Her. — призывать милость богини на кого-л.;τάδε ἐπισκήπτω τοὺς θεοὺς ἐπικαλέων … Her. — я требую именем богов того (чтобы) …2) звать к себе, приглашать(γέροντας πλέονας Hom. - in tmesi)
αὐτῶν τῶν χρημάτων ἐπικαλευμένων Her. — поскольку деньги сами (как бы) напрашивались (ср. 7)3) med. звать к себе, призывать на помощь(Λακεδαιμονίους Thuc.; τοὺς Λἰακίδας συμμάχους Her.)
ἐ. τινα μάρτυρα Plat. — призвать кого-л. в свидетели4) med. подвергать обжалованиюἐ. τὸν δῆμον ἀπὸ τῶν δικαστῶν Plut. — апеллировать на решения судей к народу;
ἐ. Καισαρα NT. — апеллировать к императору5) med. бросать вызов, вызывать на бой(τινα Her.)
6) med.-pass. получать название, быть прозванным, именоваться(ὅ μικρὸς ἐπικαλούμενος Xen.)
ἐπὴ Κέκροπος βασιλέος ἐπεκλήθησαν Κεκροπίδαι Her. — при царе Кекропе (афиняне) были названы кекропидами7) предъявлять обвинение, обвинять(τινί τι и τινί τινα εἶναι Thuc.)
ταῦτα ἐπικαλεῖς ; Arph. — так ты (их) в этом винишь?;τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα Her. — требуемые обратно (похищенные) сокровища (ср. 2);τὰ ἐπικαλούμενα Isocr. — обвинения, упреки;οἱ ἐπικαλοῦντες ἀλλήλοις Plat. — имеющие взаимные претензии, тяжущиеся
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский